سخن عشق؛ صدایی که ماندگار می‌ماند بر دیوارها

شعر «از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر، یادگاری که در این گنبد دوّار بماند» از لسان‌الغیب، حافظ شیرازی، نه‌تنها ستایشی‌ست از والاترین حس انسانی، بلکه نشانه‌ای‌ست از جاودانگی کلامی که از دل برمی‌آید. حافظ در این بیت، «سخن عشق» را برترین نغمه‌ی هستی می‌داند، آن‌چنان که آرزو دارد صدای آن همچون یادگاری در گردش روزگار باقی بماند. همین نگاه شاعرانه، الهام‌بخش بسیاری از هنرمندان بوده تا واژگان را نه صرفاً برای خواندن، که برای دیدن، لمس کردن و زیستن به‌کار بگیرند.

در دنیای طراحی و دکوراسیون امروز، تلفیق ادبیات کلاسیک با هنرهای نوین بصری، مسیرهایی جدید برای خلق فضاهای معنادار پدید آورده است. استفاده از حروف فومی کالیگرافی‌شده، برش خورده با لیزر، به طراحان این امکان را می‌دهد که نه‌تنها فرم زیبای خط فارسی را در آثار خود بگنجانند، بلکه عمق معنا و روح شاعرانه‌ای همچون حافظ را نیز در بافت فضا تزریق کنند. نصب چنین عباراتی بر دیوارها یا ترکیب آن با نورپردازی و بافت‌های متریال، می‌تواند اثری خلق کند که هم چشم را می‌نوازد، هم جان را آرام می‌کند، یادگاری ماندگار از عشق، همان‌طور که حافظ خواسته است.